Anchored to the bed

Epizod 145 Ewa Wszyscy znali na osiedlu GieniÄ tÄ starÄ lampucerÄ, krÄÅ¼ÄcÄ po oklicznych wysypiskach w poszukiwaniu drogocennego jak na te czasy aluminium, wiernÄ i zawsze gotowÄ na wezwanie aktywistkÄ toruÅskiego radia, osiedlowÄ plotkarÄ rozsiewajÄcÄ setki niepotrwierdzonych plotek oraz fanatycznÄ inicjatorkÄ sadownictwa i hodowli prawdziwych i rdzennie polski burakÃ³w czerwonych pod blokiem. CodzieÅ zaraz po pielÄgnacji swojego zapyziaÅego ogrÃ³dka pod balkonem, przechadzaÅa siÄ do najbliÅ¼szej kolektury totolotka, aby tam jak co tydzieÅ podczas wielkiej kumulacji umoczyÄ 5 zyla, ktÃ³rych zawsze Å¼aÅowaÅa na wsparcie sucho gardÅowych podsklepowych czerwonych nosÃ³w. Raz udaÅo jej siÄ szczÄÅliwie przypadkiem trafiÄ czwÃ³rkÄ, dziÄki czemu mogÅa kupiÄ do mieszkania zestaw nowych gÅoÅnikÃ³w, z ktÃ³rych sÄczyÅ siÄ donoÅny, lecz aksamitny i delikatny gÅos ojca dyrektora namawiajÄcego do wpÅat na swe prywatne konto. Tak zafascynowana gÅosem jej idola od siedmiu boleÅci zazwyczaj zÅorzeczyÅa niektÃ³rym sÄsiadom, ktÃ³rych uwaÅ¼aÅa za uparczywych komunistÃ³w i wrogÃ³w jedynie sÅusznych przywÃ³dcÃ³w niemal Duce wszechpanujÄcych i mile nam panujÄcych braci. Od lat broniÅa caÅÄ klatkÄ przed domokrÄÅ¼cami, Jehowymi, kominiarzami roznoszÄcymi kalendarzyki oczekujÄc za nie kasy itp. Tu punktowaÅa u wszystkich mieszkaÅcÃ³w bloku, jednak caÅoksztaÅt jej postÄpowania nieco irytowaÅ, przez co nie raz dostaÅa wieczorowÄ porÄ w ryj od pana Waldka. Odwieczny wrÃ³g to byÅy ubek, komunista i wielbiciel seksualnych orgii tak mÃ³wiÅa o nim Gienia drapiÄc siÄ zazwyczaj po dupie, w ktÃ³rÄ czÄsto otrzymywaÅa sÄsiedzkie kopniaki. Towarzystwo mieszkaÅo raz lepiej, raz gorzej razem juÅ¼ wiele wiele lat. Jednak pewnej wiosny w mieszkaniu ulokowanym wprost nad mieszkniem Gieni zmarÅ Rysiek stary pierdziel, ktÃ³ry pod koniec swego koszmarnego Å¼ycia poruszaÅ siÄ po osiedlu jedynie w obecnoÅci swoich wychudzonych, zawszonych ratlerkÃ³w, ktÃ³re paskudziÅy caÅÄ okolicÄ. Odznaczony kilkoma orderami i krzyÅ¼ami zasÅugi Rysiek, wielokrotnie dyskredytujÄc mÅode towarzystwo, pouczajÄc ich jak naleÅ¼y rozmawiaÄ ze starszymi, okazywaÄ im szacunek i inne podobne pierdy. Jako Å¼e Rysiek wolaÅ czÄÅciej pouczaÄ innych niÅ¼ samemu stosowaÄ swoje zasady, dlatego pozostawiÅ po sobie jeden wielki burdel, ktÃ³rego nie sposÃ³b byÅo posprzÄtaÄ w pojedynkÄ, kiedy to na jego miejsce wprowadzaÅa siÄ nowa sÄsiadka gruba, obleÅna, tÅusta, juÅ¼ na sam widok wywoÅujÄca spazmatyczne wymioty Ewa. WÃ³wczas proszÄc sÄsiadÃ³w o pomoc w zaprowadzeniu porzÄdku zjednoczyÅa paniÄ GieniÄ, pana Waldka oraz pozostaÅych sÄsiadÃ³w do kolektywnej, sÄsiedzkiej pracy, ktÃ³rÄ wszyscy wykonali jednego popoÅudnia. NastÄpnego dnia po wielkim sprzÄtaniu Ewa jak na starego babola przystaÅo zrobiÅa przed klatkowskÄ maÅÄ imprezkÄ dla starych wyjadaczy przyniosÅa ciepÅÄ dopiero co zabranÄ spod kaloryfera flaszeczkÄ, natomiast kobiety oprÃ³cz zagrychy mogÅy siÄ teraz degustowaÄ winkiem zrobionych z agrestu i czarnych malin rosnÄcych w pobliskim lesie. WidzÄc alkohol na stole pani Gienia nieco siÄ obruszyÅo, gdyÅ¼ jeszcze dzieÅ wczeÅniej sÅuchaÅa audycji Rozmowy NiedokoÅczone, gdzie wÅaÅnie mÃ³wiono o zgubnym wpÅywie alkoholu na mÃ³zg. PrzekonaÅa siÄ do jednego kielonka, jednak zaraz po jego wypiciu musiaÅa dostaÄ maÅpiego rozumu, bo walnÄÅa piÄÅciÄ w stÃ³Å i wyszÅa z imprezy. Wszyscy siÄ lekko zdziwili, ale imprezka trwaÅa dalej aÅ¼ do samego rana. Kiedy wszyscy juÅ¼ grzecznie poszli spaÄ starajÄc siÄ aby nie dopadÅ ich kac pani Ewa z panem Waldkiem zrobili jeszcze pÃ³Å flaszki, kiedy to nagle zadzwoniÅ telefon, w ktÃ³rym to ekipa podrywaczy grzecznie informowaÅa Å¼e nastÄpnego dnia z miÅÄ chÄciÄ wbijÄ siÄ na parapetÃ³wÄ do pani Ewy. Wtedy to przypomniaÅa sobie Ewa, iÅ¼ dawaÅa ogÅoszenia parÄ tygodni temu to jednej z gazet plotkarsko ogÅoszeniowych, iÅ¼ potrzebuje zboczonego, niewyÅ¼ytego ruchacza, ktÃ³ry spenetrowaÅ by jej wszystkie dziury. GaszÄc ÅwiatÅo przed spaniem juÅ¼ nie mogÅa siÄ doczekaÄ kolejnego dnia... Zaraz kiedy ledwo co usnÄÅa, a znad tutejszego konglomeratu rozbÅysÅy promienie sÅoneczne do domofonu zadzwonili chÅopcy radarowcy. WbijajÄc siÄ do Ewy wielokrotnie podziwiali piÄknie wysprzÄtane mieszkanie ze Ålicznymi meblami pozostaÅoÅÄ po starym ubeckim apara