Basia Ep.129 Dając ogłoszenie do gazety lokalnej w sprawie zorganizowania castingu dla kolejnych dupeczek, podczas schylania się nad okienkiem, z tyłu ktoś mnie mocno klepnął w tyłek. Szybko obróciłem się na pięcie zamachując się ręką na zboczucha, który śmiał musnąć mój tyłeczek. Nagle ręka zatrzymała mi się w pół dorgi do twarzy, gdy ujrzałem swoją starą kumpelę z imprez, kiedy to lat temu kilkanaście jako młodzi podrywacze jeździliśmy razem ekipą w maluchu, a później w skodzie na okoliczne podkrakowskie dyskoteki w remizach strażackich. Nieco mnie na wspomnienia wzięło, mając w ciąż w myśli te wspaniałę chwile, kiedy to zapinaliśmy we trójkę z kumplami Basię od tyłu za winklem budynku, gdzie odbywała się potańcówka. Wszyscy się śmiali wtedy z Basi i przezywali ją wąsatą Basią, a to za sprawą nigdy niegolonych, bujnych, krętych i gęstych włosów łonowych, które zawsze wystawały jej gdzieś spod
